Einþáttungur um erlenda verkamenn

Hér er smá leikrit sem ég er að hugsa um að fá styrk til að klára :

Leikendur:  Verkamenn og landsfeður.

V: "Kæru landsfeður, fólkið úr næsta landi er komið að vinna, það tekur störfin
okkar fyrir minni laun".

L: "Getið þið sannað þetta?"

V: "Við getum ekkert sannað, það er launaleynd".

L: "Af hverju er hún?"

V: "Atvinnurekendur sögðu að þá væri hægt semja við hvern og einn, við sáum
ekkert að því þá."

L: "Soldið seint um rassinn gripið?  Segjum að þetta sé rétt.  Af hverju sættir
aðkomufólkið sig við lægri laun?"

V: "Það telur sig geta lifað vel af þeim heima hjá sér af því þar kosta
hlutirnir fimm sinnum minna en hér".

L: "Af hverju er það?"

V: "Þar eru miklu minni tollar og vörugjöld.  Nautakjöt kostar 700 kr. þar en
3200 kr hér.  Brauð kostar 6 evrur kílóið þar en 16 evrur hér."

L: "Af hverju gerðum við tollana og vörugjöldin á sínum tíma?"

V: "Til að vernda íslenskan landbúnað og annan iðnað frá erlendum vörum sem
atvinnurekendur sögðu að skertu samkeppnisstöðu þeirra."

L: "Þessa sömu og vildu launaleyndina?"

V: "Já, þá sömu."

L: "Kannski við ættum að banna útlendingunum að senda peningana úr landi, þeir
verða að eyða þeim hér."

V: "Nei, það er frjáls flutningur á fjármagni."

L: "Æi rétt, af hverju vorum við nú að leyfa það?"

V: Af því atvinnurekendur og bankamenn sögðust þurfa frjálst flæði fjármagns."

L: "Við ættum kannski ekki að hleypa erlendum verkamönnum inn í landið nema
hleypa ódýrum vörum inn líka ótolluðum.  Þá hafa allir efni á að lifa af þessum
launum."

V: "Takk kæru landsfeður, þið eruð réttsýnir og víðsýnir.  Þannig gengur dæmið
upp!"

L: "En -- ef við hættum að skattleggja innflutning, hvar eigum við þá að fá
peninga til að reka ríkið?"

V: Getið þið ekki hækkað fjármagnstekjuskattinn svo atvinnurekendur borgi meiri
skatta?"

L: "Nei, þá fara þeir strax úr landi.  Þeim er nefnilega sama hvar þeir búa,
þeir eiga ekki börn í skólum og vini sem þeir myndu sakna, segja þeir".

V: "Við erum nú ekki alveg viss um að við trúum þessu.  Segjum samt að það sé
rétt. Þið gætuð þá lækkað kostnaðinn við að reka ríkið.  Sætt ykkur við lægri
laun og fengið erlenda menn til að vinna störf ríkisstarfsmanna og menntamanna".

L: "Það gengur aldrei.  Útlendingarnir geta ekki talað íslensku og geta því ekki
kennt og setið í nefndum og ráðum.  Við landsfeðurnir skuldum mjög stór hús í
Skerjafirði svo ekki getum við lækkað í launum"

V:  "Ef þið viljið ekki lækka skatta og gjöld og ekki leyfa innflutning á ódýrum
matvörum, er þá ekki betra að útlendingarnir fari þá aftur?

L:  "Hættið þessu fasistatali.  Við fáum klígju að hlusta á þetta."

V:  "Mér heyrist þið landsfeður halda ansi mikið með atvinnurekendum."

L:  "Hverjir heldurðu að borgi í kosningasjóðina.  Ekki voruð það þið."

V:  "Hverjir voru það þá?"

L:  "Við getum ekki sagt ykkur það.  Það er nefnilega leynd yfir því."

... framhald í vor ...

Verðbólgan fór aldrei neitt, hún heitir bara annað núna

Hvað ætli verðbólgan á Íslandi sé ef fasteignaverð væri reiknað með í verðbólguna?

Mig grunar að þá væri verðbólgan anzi há.

 

Duty Free

Ég ferðast ekki til útlanda vegna vinnu minnar.  Þetta þýðir að ég kaupi hluti eins og fatnað og brennivín fullu verði.

Verzlunareigandi sem sérhæfir sig í gemsum sagði mér að ef hann hefði ekki söluaðstöðu í Leifsstöð myndi hann loka verzluninni í Reykjavík.  "Allir vita að hún er bara sýningarbás, fólk kaupir hlutina ekki hér" sagði hann.

Ég vil leggja til að "Duty Free" verði lagt niður og að íslendingar fái að kaupa vörur á eðlilegu verði þótt þeir ferðist ekki.

 

Tollurinn

Tollurinn er miðaldafyrirbæri.

Þar sitja fullorðnir menn á launum við að ákveða hvort tangerínur séu í sama flokki og mandarínur og hvort klementínur megi líka vera með.

Þegar ég bjó erlendis notaði ég internetið iðulega til að panta vörur. 

Sendingarkostnaður var 15$ og tollar og vörugjöld engin.  Ef mér líkaði ekki varan gat ég skilað henni fyrir eitthvað lágt "restocking fee".  Samt pantaði ég iðulega vörur frá öðrum fylkjum sem voru lengra frá mér en Ísland er frá Evrópu.

Ég þori ekki að panta vörur frá Íslandi því ég upplifi tollinn sem eitt stórt lotterí.  Í hvaða afgreiðslumanni skyldi bókin / skórnir / varahluturinn lenda og hvaða verð enda ég með?

Ef tolla og vörugjaldakerfi yrði einfaldað myndu störf við tilgangslausa iðju sparast og neytendur færu að þora að panta beint.  Það væri hugsanlega það aðhald sem heildsalar og smásalar þurfa.  Eins og staðan er í dag eru þeir eins og innvígðir æðstu prestar sem kunna að lesa tollskrána og hafa kunnáttu til að eiga við tollinn.

Ég hef haft þessa skoðun í mörg ár en festi hana fyrst á blað núna.  Kannski er það vegna þess að ég hef á tilfinningunni að Ísland sé loksins að losna úr viðjum framsóknar ísaldar og því þá ekki að kíkja á öll málin sem hafa setið í maganum á manni í gegnum árin.

Ríkið flækist svo oft fyrir í staðinn fyrir að hjálpa til.  Af hverju er innflutningur á nýsjálensku lambakjöti næstum því bannaður en innflutningur á pólsku mannakjöti leyfður?  Ég hef ekkert á móti erlendum verkamönnum en eigum við ekki að fara að ákveða okkur hvort hér sé opið land eða lokað?

 

 

Spurning um samhengi

Hvernig þýðir maður "Nýtt kreditkortatímabil" á ensku?

Ég minnist þess ekki að hafa séð þetta hugtak auglýst þau ár sem ég bjó erlendis.

 

Nýjir tímar

Fyrir 30 árum var hlutverk ruslakalla að sækja rusl. Nú er öldin önnur. Borgarar eiga að halda til haga blöðum, plastflöskum, glerflöskum og dósum.

Ruslakarlarnir hafa ekki endurskilgreint sína vinnu til samræmis við þetta. Út um allan bæ eru jeppar á harðaspani á leið út í Sorpu með poka af rusli afturí. Mamma mín er áttræð og á engan bíl, hún getur því ekki tekið þátt í þessu ruslakallarallíi.

Væri ekki nær að borgin tæki þetta nýja hlutverk að sér og útvegaði stampa í ruslageymslur fyrir þetta drasl og sæi um að hirða það? Ég spyr bara af því þar sem ég bjó í bandaríkjunum 1989 var þegar búið að koma þessu á.