Hinir sterkustu lifa af

Í sjónvarpinu í gær var góður þáttur með David Attenborough um Charles Darwin og ævistarf hans.  Hann minnti mig á þessa frásögn sem Dr. Ágúst Valfells sagði mér:

Þegar ég eignast M&M poka lít ég á það sem skyldu mína að viðhalda ágæti og  styrk þessarar sælgætistegundar.  Þess vegna held ég M&M einvígi.

Ég tek tvö M&M milli fingranna og klemmi saman þar til annað þeirra brotnar. Það  "tapaði" og ég ét það strax.  "Sigurvegarinn" fær að vera með í næsta leik.

Yfirleitt eru brún og rauð M&M sterkari, þessi nýju bláu eru erfðafræðilega síðri.  Ég held að blá M&M sem kynstofn geti ekki enst lengi á vígvelli snakk og nammiframleiðslu.

Stundum kemur fram stökkbreyting, M&M sem er vitlaust í lögun, oddhvassara eða  flatara en öll hin.  Yfirleitt er þetta veikleiki, en stundum er þetta einmitt  nammið sem hefur aukinn styrk.  Þannig heldur M&M áfram að aðlagast umhverfi  sínu.

Þegar ég klára allan pakkann verður eitt M&M eftir, það sterkasta í pakkanum.  Það er ekkert vit í að borða það.  Ég set það í umslag og sendi til M&M Mars, A  Division of Mars, Inc., Hackettstown, NJ 17840-1503 U.S.A. með spjaldi sem á  stendur "Vinsamlega notið þetta M&M til undaneldis".

Í síðustu viku sendu þeir mér þakkarbréf og stóran poka af M&M.  Ég lít á þetta  sem rannsóknarstyrk.

 

Athugasemdir

[, 15.9.2009 kl. 22:40]

Ha ha - góður. En þetta er nú dáldið seinleg aðferð við að borða M&M. Held að ég hefði ekki þolinmæði í svona nammiát

[Lissy (IP-tala skráð) 15.9.2009 kl. 22:50]

And I thought I practiced "bite management"! Nothing compared to this!

[Hörður Halldórsson, 15.9.2009 kl. 23:00]

Þar sem ég stend í þriggja stafa tölu er ekki gott fyrir mig að stunda M&M undaneldi.

[Kama Sutra, 16.9.2009 kl. 20:30]

Alltaf áhugaverðar pælingar hérna.