Reykjavík, hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin stór?

Sá þetta í skjalinu: 

SAMGÖNGUSKIPULAG Í REYKJAVÍK: GREINING Á STÖÐU OG STEFNU FEBRÚAR  2006
 
Í kaupmannahöfn eru 220 bílar á þúsund íbúa.
Í Phoenix Arizona eru þeir 530
Í Reykjavík eru þeir tæplega 600

Við erum ekki búin að ná Houston með 700 bíla

 Jibbííí...

Tollurinn

Tollurinn er miðaldafyrirbæri.

Þar sitja fullorðnir menn á launum við að ákveða hvort tangerínur séu í sama flokki og mandarínur og hvort klementínur megi líka vera með.

Þegar ég bjó erlendis notaði ég internetið iðulega til að panta vörur. 

Sendingarkostnaður var 15$ og tollar og vörugjöld engin.  Ef mér líkaði ekki varan gat ég skilað henni fyrir eitthvað lágt "restocking fee".  Samt pantaði ég iðulega vörur frá öðrum fylkjum sem voru lengra frá mér en Ísland er frá Evrópu.

Ég þori ekki að panta vörur frá Íslandi því ég upplifi tollinn sem eitt stórt lotterí.  Í hvaða afgreiðslumanni skyldi bókin / skórnir / varahluturinn lenda og hvaða verð enda ég með?

Ef tolla og vörugjaldakerfi yrði einfaldað myndu störf við tilgangslausa iðju sparast og neytendur færu að þora að panta beint.  Það væri hugsanlega það aðhald sem heildsalar og smásalar þurfa.  Eins og staðan er í dag eru þeir eins og innvígðir æðstu prestar sem kunna að lesa tollskrána og hafa kunnáttu til að eiga við tollinn.

Ég hef haft þessa skoðun í mörg ár en festi hana fyrst á blað núna.  Kannski er það vegna þess að ég hef á tilfinningunni að Ísland sé loksins að losna úr viðjum framsóknar ísaldar og því þá ekki að kíkja á öll málin sem hafa setið í maganum á manni í gegnum árin.

Ríkið flækist svo oft fyrir í staðinn fyrir að hjálpa til.  Af hverju er innflutningur á nýsjálensku lambakjöti næstum því bannaður en innflutningur á pólsku mannakjöti leyfður?  Ég hef ekkert á móti erlendum verkamönnum en eigum við ekki að fara að ákveða okkur hvort hér sé opið land eða lokað?

 

 

Spurning um samhengi

Hvernig þýðir maður "Nýtt kreditkortatímabil" á ensku?

Ég minnist þess ekki að hafa séð þetta hugtak auglýst þau ár sem ég bjó erlendis.

 

Nýjir tímar

Fyrir 30 árum var hlutverk ruslakalla að sækja rusl. Nú er öldin önnur. Borgarar eiga að halda til haga blöðum, plastflöskum, glerflöskum og dósum.

Ruslakarlarnir hafa ekki endurskilgreint sína vinnu til samræmis við þetta. Út um allan bæ eru jeppar á harðaspani á leið út í Sorpu með poka af rusli afturí. Mamma mín er áttræð og á engan bíl, hún getur því ekki tekið þátt í þessu ruslakallarallíi.

Væri ekki nær að borgin tæki þetta nýja hlutverk að sér og útvegaði stampa í ruslageymslur fyrir þetta drasl og sæi um að hirða það? Ég spyr bara af því þar sem ég bjó í bandaríkjunum 1989 var þegar búið að koma þessu á.

Hver gætir varðmannanna?

Bandarískur vinnufélagi minn fann myndavél. Hann fór með hana beinustu leið á lögreglustöðina enda siðaður maður.

Hann spurði hvort hann mætti fá myndavélina eftir 30 daga ef enginn kemur að vitja hennar en fékk neitun.

Mig grunar að í fyrsta lagi muni lögreglan ekki reyna að finna eigandann.  Hvers vegna ætti lögreglan að auglýsa myndavélina, (eða hin fjölmörgu reiðhjól sem berast þangað), þegar lögreglan getur hagnast á því að selja gripina á uppboði?

Ég hef ekkert á móti lögreglunni, ég er bara að benda á að þeirra hagsmunir fara ekki saman við hagsmuni þeirra sem týna einhverju.