Leiðbeiningar fyrir ferðamenn í Frakklandi

Í tilefni af heimferð minni til Íslands frá Frakklandi hef ég tekið reynslu mína saman í pistil svo aðrir megi njóta.

Frakkland er miðlungs stórt útland í miðri Evrópu.  Það er mikilvægur meðlimur í  samfélagi þjóðanna en ekki eins mikilvægt og það heldur sjálft.  Það liggur upp að Þýskalandi, Spáni, Sviss og nokkrum minni þjóðum þar sem ekki er gott að  versla.  Frakkland er mjög gamalt land með mikla menningarfjársjóði eins og  Louvre safnið og Eurodisney.  Framlag þess til menningar vesturlanda er meðal  annars kampavín, Camembert ostur og fallöxin.  Þótt Frakkland líti á sjálft sig  sem nútíma land þá er engin loftræsting og það er ekki hægt að panta  mexíkanskan mat.  Það er viðvarandi vandamál að fólk sem maður hittir hér reynir að tala við mann frönsku þótt margir endi með því að tala ensku ef maður æpir nógu hátt.  Eins og í öðrum útlöndum er mikilvægt að passa vel hvað maður fær til baka af  skiptimynt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Fréttirnar berast hratt" 

 

Í Frakklandi eru 54 milljónir íbúa sem reykja og drekka mikið, keyra illa, eru kynóðir, og geta ekki beðið í biðröð.  Frakkar eru yfirleitt í vondu skapi,  skapstyggir, stoltir, dramblátir og óagaðir, og þetta eru kostirnir.  Flestir  frakkar eru kaþólskir þótt maður geti ekki séð það á framferðinu.  Margir eru  kommúnistar og topplaus sólböð eru algeng.  Menn hér hafa stundum kvennmannsnöfn eins og "Marie" og þeir kyssa hvorn annan þegar þeir afhenda  medalíur.  Ferðamenn ættu að fara um í hópum í litríkum fötum og með hornaboltahúfur til að geta fundið hvorn annan.

Frakkland er yfirleitt öruggur staður að ferðast á, þótt öðru hvoru sé ráðist á það af Þýskalandi.  Hefðin er sú að Frakkar gefast strax upp og lífið heldur áfram lítið breytt burtséð frá skorti á viskýi.  Göng til Bretlands voru opnuð nýlega til að auðvelda ríkistjórninni að flýja.

Frakkland var uppgötvað af Karlamagnúsi á miðöldum.  Aðrar mikilvægar persónur úr sögu Frakklands eru Loðvík fjórtándi, Húgenottarnir,  Jóhanna af Örk, Jacques  Costeau og Charles de Gaulle sem var forseti í mörg ár en er nú flugvöllur.

Frönsk stjórnmál eru lýðræðisleg en mjög hávær.  Kosningar eru alltaf í gangi.  Stjórnmálalega skiptist landið í svæði, hreppa, sýslur, borgir, þorp, kaffihús, bása og gólfflísar.

Þingið samanstendur af tveimur deildum, efri og neðri deild en þær eru samt  báðar á jarðhæð.  Þeir sem í þeim eru skiptast í Gaulverja og Kommúnista og hvorugum ætti að treysta.  Aðal verkefni þingsins eru að sprengja kjarnorkusprengjur í Kyrrahafi og bregðast illa við kvörtunum þaraðlútandi. 

Frakkar eru stoltir af menningu sinni þótt það sé ekki auðvelt að sjá af hverju.  Öll frönsk lög hljóma eins, og þeir hafa yfirleitt ekki gert bíómyndir sem fólk nennir að sjá nema út af nektarsenunum.  Að sjálfsögðu er ekkert leiðinlegra en frönsk skáldsaga.

Þegar öllu er á botninn hvolft er sama hvað þú notar mikinn hvítlauk, snigill er  bara slumma með skel ofaná.  Frönsk hveitihorn eru hinsvegar ágæt þótt það sé ómögulegt að bera fram "Croissant" til að panta þau.  Ferðalöngum er bent á að halda sig við ostborgara á Sheraton en þar er töluð enska.

Í Frakklandi er öflugt og fjölbreytt atvinnulíf sem er merkilegt því fólk vinnur yfirleitt ekki.  Ef þeir eru ekki í fjögurra tíma hádegismat þá eru þeir í verkfalli að loka vegunum með traktorum.  Helstu útflutningsvörur frakka raðað eftir þjóðartekjum eru: vín, kjarnorkuvopn, ilmvötn, flugskeyti, kampavín, byssur, eldvörpur, jarðsprengjur, skriðdrekar, árásarþotur, ýmis smávopn og ostur.

Frakkland hefur fleiri frídaga en nokkuð annað land.  Af 361 frídegi eru 197 helgaðir dýrðlingum, 37 helgaðir frelsun landsins, 16 helgaðir yfirlýsingu lýðveldis, 18 helgaðir Napóleoni á leið í útlegð og 17 helgaðir Napóleóni á leið úr útlegð.

Frakkland hefur fjölbreytta sögu, fallegt og fjölbreytt landslag, og þægilegt loftslag. Það væri frábært land ef það væri ekki fullt af frökkum.  Það besta  sem hægt er að segja um Frakkland er að það er ekki Þýskaland.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í alvöru talað er þetta lauslega þýtt héðan

 

"Þá er sú freisting frá" sagði ofvitinn

"Kynlíf án ástar er tilgangslaus lífsreynsla, en það er samt langbesta tilgangslausa lífsreynslan sem í boði er" sagði Woody Allen.  Hann sagði líka að ekki mætti tala illa við sig um sjálfsfróun því þar væri um að ræða kynlíf með aðila  sem hann elskaði mjög mikið.

Mér finnast eldrauðar ástarsögur  vera á mjög lágu plani.  Þær ofbjóða mér.  Mér finnst við hæfi að lýsa þeim með orðinu  "socioporn" eða "félagsklám".  Ég hef samt ekki viljað banna þær því ég veit að margar óuppgötvaðar prinsessur lesa þær til að létta á einsemdinni og ekki vil ég taka þá ánægju frá þeim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Klám er ekki skilgreint í landslögum frekar en alkóhólismi.  Mín skilgreining á honum er að alkóhólisti er sá sem drekkur meira en ég og mér er í nöp við.  Með sömu rökum get ég sagt að klám sé kynlíf annara sem ég fíla ekki.  Þetta hljómar ekki eins og eitthvað sem ætti að setja í lög en engu að síður hefur það verið gert.

Internetið er eins og risastórt skólprör inn á heimili landsmanna.  Ég myndi benda lesendum á að kíkja á www.youporn.com til að sjá hversu auðvelt er að nálgast klám á netinu, en þá væri ég að stuðla að útbreiðslu kláms og það er bannað með lögum.  Það er alveg tímabært að taka þessa umræðu.

Það má segja að klámvæðing geri út á fíkn í endorfín og sú fíkn er eins og hver önnur fíkn.  Hins vegar er erfit að setja lög um fíknir, hefur reynslan sýnt.  Tóbak og brennivín er leyft, hass ekki.

Grein 210 tekur ekki á skilgreiningunni á klámi en bannar það einfaldlega.  Femínistar eru því í fullum rétti að kæra Visa og það verður athyglisvert að fylgjast með málinu.  Hvort sem þessi málatilbúnaður er slæmur fyrir málstað femínista eða ekki, þá vekur hann samt athygli á lagabókstaf sem þarf sennilega að endurskoða í ljósi klámvæðingar.

Íslendingar hafa ekki verið mikið fyrir að byggja lög og reglur á grunngildum en tjasla bara saman reglum eftir hentugleikum, samanber lög um skatt á geisladiskum,  bann við  bjór og fleira mótsagnakennt.

Svona málaferli koma því skiljanlega illa við þá sem álita að þeir sem eru prinsippfastir séu bara með vesen.  Ég er fylgjandi þessum málaferlum vegna þess að ég álít að íslendingar hafi gott af því að verða aðeins prinsippfastari.

PS: Hér er lagagreinin fyrir þá sem vilja setja sig inn í málið.

210. gr. Ef klám birtist á prenti, skal sá, sem ábyrgð ber á birtingu þess eftir prentlögum, sæta sektum …¹⁾ eða fangelsi allt að 6 mánuðum.
Sömu refsingu varðar það að búa til eða flytja inn í útbreiðsluskyni, selja, útbýta eða dreifa á annan hátt út klámritum, klámmyndum eða öðrum slíkum hlutum, eða hafa þá opinberlega til sýnis, svo og að efna til opinbers fyrirlestrar, eða leiks, sem er ósiðlegur á sama hátt. [Þegar slíkt efni sýnir börn á kynferðislegan eða klámfenginn hátt getur refsing þó orðið fangelsi allt að 2 árum.]²⁾
Það varðar ennfremur sömu refsingu, að láta af hendi við unglinga, yngri en 18 ára, klámrit, klámmyndir eða aðra slíka hluti.
[Hver sem flytur inn eða hefur í vörslu sinni ljósmyndir, kvikmyndir eða sambærilega hluti sem sýna börn á kynferðislegan eða klámfenginn hátt skal sæta sektum [eða fangelsi allt að 2 árum ef brot er stórfellt].³⁾ Sömu refsingu varðar að flytja inn eða hafa í vörslu sinni ljósmyndir, kvikmyndir eða sambærilega hluti sem sýna börn í kynferðisathöfnum með dýrum eða nota hluti á klámfenginn hátt.]²⁾

Femínistafélagið kærir Vísa-klám

Jolie hvað?

Þarna á að vera kominn listinn yfir kynþokkafyllstu leikkonur allra tíma um allan heim.  Það er ekki ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur. 

Það er skrýtið hvernig leikkonur eins og Sophia Lauren, Catherine Deneuve, Marylin Monroe, Jane Mansfield, Grace Kelly, Hedy Lamarr og Audrey Hepburn komast ekki einu sinni ofarlega á þennan lista.

Mig grunar að þeir sem settu þennan lista saman séu fastir á einum stað í tíma og rúmi, með öðrum orðum "heimskir".

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í óspurðum fréttum þá var það Hedy Lamarr á myndinni hér að ofan sem fann upp "Spread Spectrum" radíósenditæknina í seinni heimsstyrjöld og er því óbeint kveikjan að því að þráðlaus net og gemsar virka eins vel og þau gera.

 

PS:  Greta Garbo, Lana Turner, Judy Garland, Ingrid Bergman, Katharine Hepburn, ég get haldið áfram...

 

Jolie kynþokkafyllst enn og aftur

Gerðu mér tilboð sem ég get ekki hafnað

Eitt lærði ég í bók með heilræðum um hvernig ætti að versla hagkvæmt, og það var að verða ekki ástfanginn af vörunni sem ég er að fara að kaupa.  Ef ég verð að eignast Golf GT Sport og ekkert annað kemur til greina mun reyndur sölumaður sjá það á mér langar leiðir og ég er ekki í neinni aðstöðu til að  semja um afslætti við hann eftir það.

Maður þarf því að vera hæfilega áhugalaus til að gera góð kaup.

Ég var að láta mér detta í hug aðferð við að ná niður vöruverði. Vefsíða væri búin til þar sem þeir sem vilja kaupa ákveðna vöru geta hizt og sammælst um 4-5 tegundir af þeirri vörutegund sem kaupa skal.  Síðan er tilboða leitað.  Sá sem selur hópnum vöruna á lægstu verði fær að selja öllum hópnum.

Skilyrði væri að allir sættu sig við allar tegundirnar áður en þeir skrá sig inn á tilboðssíðuna og skuldbintu sig til að kaupa af þeim kaupmanni sem býður bestu kjörin.

Dæmi um þetta væri kaup á flatskjá.  Ég gæti vel hugsað mér tvö tæki frá Panasonic, tvö frá Sony og eitt frá Toshiba.  Ef ég keypti þetta tæki í slagtogi með tuttugu öðrum hlyti verðið að geta orðið mjög hagstætt.

Eina spurningin í mínum huga er:  Hversu góðan afslátt mætti fá ef keypt eru tuttugu tæki í stað eins?  Hvað með fimm?  Hvað með fimmtíu?

Mismunandi vörur eru á mismunandi verði til að byrja með, hvernig er hægt að gera stuðul sem sýnir óvéfengjanlega hver bestu kaupin eru? Væri kannski hægt að bera verðið saman við verðin í Evrópu eða Bandaríkjunum og sjá hver kemst næst uppgefnu verði erlendis?

Er eitthvað til í þessari hugmynd?

Ég enda pistilinn á tilvitnun í Brynhildi Pétursdóttur hjá Neytendasamtökunum:

Að lokum mæli ég með því að upplýsingum um gengi Nasdaq og FTSE í lok fréttatímans verði skipt út fyrir upplýsingar um verð á mjólkurlítra, bensínlítra og annarri nauðsynjavöru. Ég veit ekki með ykkur en mér finnst það einhvern veginn nærtækara.

Geturðu lánað mér 210 þúsund kall?

Ég hef aldrei getað skilið þessar stóru tölur.  Það hjálpar mér samt að segja sem svo,  að ef þjóðin ætlaði að leggja saman í púkkið fyrir þessum 63 milljörðum sem vantar á borðið núna þá væru það 210 þúsund krónur á hvern íslending.  Önnur leið við að horfa á þetta er að segja að þetta séu rúmlega tíu þúsund árslaun venjulegs manns (ekki fjárfestis).

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég hef heyrt svo oft að fjárfestingar séu ekki alvöru fyrr en þær eru seldar í skiptum fyrir peninga.  Ég hef samt aldrei skilið það almennilega.  Þetta er ennþá að vefjast fyrir mér hvernig sumir geta mætt í vinnuna alla ævi og fengið borgað í þessari sömu mynt og er notuð í þessum kaupum og sölum.

Launin hjá venjulegu fólki verða svo óraunveruleg við hliðina á þessum upphæðum.  Hvernig getur maður vaknað og drifið sig í vinnuna þegar næsti maður við hliðina á græðir tíu árslaun á einu augnabliki?

Eina svarið sem ég hef er, að maður verður að vinna að einhverju sem maður vill gera og láta peningana vera aukaatriði.  Ef maður einblínir á þá  verður maður sturlaður.

 

 

Forstjóraskipti hjá FL Group

Gutenberg

Gutenberg fór að prenta bækur upp úr 1450.  Bækur höfðu verið eign konunga en urðu nú almennari eign og féllu í verði.

Internetinu hefur verið jafnað saman við uppfinningu Gutenbergs á prentvélinni.  Hins vegar hafa geisladiskar með tónlist og bíómyndum ekki lækkað og framboð þeirra hefur ekki aukist vegna þess að framleiðendur hafa valið að láta eins og þessi nýja tækni sé ekki til.

Ef ég fer út í videoleigu get ég ekki fundið 99.99% af öllum bíómyndum sem gerðar hafa verið því það er bara pláss fyrir 0.001% þeirra á leigunni.  Jafnvel nýlegar myndir eins og "Titanic" fást ekki leigðar.  Leigan hefur aldrei verið dýrari og gæðin á efninu fara minnkandi.  Geisladiskarnir á leigunni eru  flestir brenndir á Íslandi án aukaefnis og fimm rása hljóðs sem fylgir með í útlöndum.  SAM hf. er með einkarétt bæði á dreifingu í videoleigum og í bió.  Venjulegt fólk fer ekki lengur í bíó vegna þess hvað miðaverð er orðið hátt og ekki keppir SAM við sjálft sig með því að lælkka verðið á diskunum í leigunni.

Ef rétthafar hefðu leyft öðrum að njóta góðs af tækniframförum með sér hefðu allir notið góðs af þeim, bæði þeir og aðrir.  Þess í stað hafa rétthafar efnisins miskunnarlaust misnotað aðstöðu sína.  Þeir hafa sofið í stað þess að bæta framboð og þjónustu.  Núna reyna þeir að beita ósanngjörnum lögum til að allt geti orðið eins og það var áður.  Það  mun aldrei gerast, því öll undirheimatæknin til að dreifa mynd og hljóði er búin að hreiðra um sig.  Ekki hafa hörð viðurlög við eiturlyfjanotkun minnkað streymi efnanna til landsins, og þetta smygl er þúsund sinnum auðveldara.

Lögin eru þverbrotin í hvert skipti sem afmælissöngurinn er sunginn í veislu.  Ef rétthafar beittu lögunum eins og þeir hafa rétt til gætu þeir krafið hvert einasta afmælisbarn í landinu um bætur.  Þannig eru lögin. 

Erlendis er farið að bjóða upp á sanngjarnari verð og meira úrval í verslunum á netinu eins og iTunes frá Apple.  Dreifingaraðilar efnisins á Íslandi munu verða óþarfir því fólk mun sækja sína tónlist og  bíómyndir beint til gagnaþjóna á meginlandinu.  Ég hef sjaldan séð augljósara dæmi um óþarfa milliliði og er þó nóg af þeim á Íslandi.  Það er því skiljanlegt að íslenskir aðilar berjist eins og þeir eigi enga vini.

 

Hart barist um höfundarréttinn á torrent-síðum

Hvernig er hraðinn á Internetinu hjá þér?

Um daginn var sagt í fréttum að internet aðgangur væri dýr á Íslandi.  Það er líka erfitt að komast að því hvort maður fær jafn hraða tengingu og maður borgar fyrir.

 

 

 

TeleDanmark í Danmörku er með hraðapróf á heimasíðu sinnni  hér. Ég prófaði frá skrifborðinu í vinnunni í Frakklandi:

Download hastighed: 11190 kbit/sek  eða 11.1 MB/s
(Sækja gögn frá Danmörku til Frakklands)

Upload hastighed: 4831 kbit/sek  eða 4.8 MBb/s
(Senda gögn til Danmerkur frá Frakklandi)
 

 

 

 

 

Vodafone á Íslandi er með hraðapróf  hér. 

Ef ég sæki gögn frá þeim til Frakklands er hraðinn 3.98 MB/s eða 3980 kbit/sek
(Engar upplýsingar um sendihraða eru birtar) 

 

 

 

 

 

Síminn er með hraðapróf hér.

Ef ég sæki gögn frá þeim er hraðinn  : 6.64 MB/s  eða 6640 Kbit/Sek
(Engar upplýsingar um sendihraða eru birtar)

 

Nú spyr ég ykkur sem  heima sitjið:  Hvaða niðurstöður fáið þið?  Eru þær í samræmi við það sem þið borgið fyrir ? 

 

Drasl og skrapatól

Kunningja mínum sem vinnur við hjólreiðaviðgerðir líst ekki á blikuna.

Hann er farinn að fá reiðhjól í viðgerð sem eru með einni handbremsu að aftan og engu öðru. Þessi eina bremsa er ekki einu sinni vönduð enda eru hjólin ódýr.  Ef hún bilar er voðinn vís.

Hjólin eru seld svona þrátt fyrir að vera ólögleg.

Samkvæmt lögum á að vera bremsa bæði að framan og aftan. Reiðhjól eiga líka að vera með bretti, ljós, bjöllu, keðjuhlíf og sitthvað fleira.  Lögin eru úreld því fæstir eru með keðjuhlífar í dag og enginn eftirlitsaðili virðist heldur framfylgja þeim, þetta eru "þannig lög".

Í framhaldi af þessu nefndi hann að reiðhjólin sem væru seld í stórmörkuðunum hristust í sundur við fyrsta tækifæri - og hann fær þau í viðgerð. Það er peningur í að gera við druslur en það er ekki skemmtileg vinna.

Öxullinn sem fótstigin eru fest á (sem heitir "Krankur") þarf að vera vandaður.  Stálið þarf að vera sterkt í honum og legunum sem hann snýst í.  Þarna er hjarta hjólsins og það sést ekki með berum augum.

Í ódýru hjólunum slitnar krankurinn og legurnar sem hann situr í mjög fljótt.  Fótstigin verða því losaraleg eftir nokkra mánuði. Það er hægt að skipta um krank, en það er ódýrara að borga aðeins meira og fá gæðastál í mikilvæga hluti hjólsins frá byrjun. Ef maður er búinn að kaupa þvottabala þá breytir maður honum ekki í alvöru reiðhjól eftirá.

Að síðustu ræddum við um fjallahjól í borgarakstri.  Við erum sammála um að þau henti ekki í innanbæjarakstur því þau eru of þung og rúlla illa.  Dempararnir taka líka til sín orku sem hefði átt að fara í að koma hjólinu áfram. Upp-og-niður hreyfing fótanna á að fara út í keðjuna en ekki til að hossa hjólinu.  Þá er betra að kaupa létt hjól á stórum gjörðum.  Fjallahjól eru samt ómissandi á malarslóðunum þar sem þau eiga heima.

Vinur minn á engra hagsmuna að gæta annara en að börn í Reykjavík fari sér ekki að voða, og að rangir fararskjótar gefi fólki ekki slæmar minningar um  hjólreiðar.

 

Verkfræði dauðans

Bang!

 

 

 

 

 

Ég skildi aldrei þessa mynd þegar ég fór í bíó að sjá James Bond.  Ég hélt  alltaf að þarna væri hann að skjóta vesalings ljósmyndara, og að þetta ætti að vera mynd tekin í gegnum ljósmyndalinsu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta eiga víst að vera riflurnar innan í byssuhlaupi. Orðið riffill er tilkomið út af þessum riflum eða rennum innan í hlaupinu, sbr. riflaðar flauelsbuxur.  Raunverulegt riffilhlaup lítur svona út (skítugt af notkun):

 

 

 

 

 

 

 

Tilgangurinn með rákunum er að koma riffilkúlunni á snúning á leiðinni út úr hlaupinu.

Áður en riffillinn var fundinn upp var byssuhlaup bara venjulegt rör.  Það var allur gangur á því hvernig kúlan snerist þegar hún kom út úr hlaupinu og skotin geiguðu, rétt eins og sá sem sparkar bolta getur sparkað snúningsbolta fram hjá markmanni.

Herforingjar lögðu vandamálið fyrir verkfræðinga sem fundu upp á að setja riflurnar í byssuhlaupin.  Kúlan snýst alltaf eins, og hittir á sama stað ef skyttan kann að miða.

 

Æ!
Byssukúlurnar sem eru notaðar í stríði í dag eru hafðar nógu stórar til að særa óvininn en ekki nógu stórar til að drepa hann örugglega.    Í fyrsta lagi þyrfti þá stærri byssukúlur og það þýðir meiri þunga fyrir hermenn að bera í byssubeltum á vígvellinum.   Í öðru lagi er betra að særa óvininn, því þá þurfa félagar hans að hjúkra honum og bera.  Ef maðurinn deyr er hann skilinn eftir og það þýðir minni vinnu fyrir herdeildina.

Menn hafa farið í stríð með litlar, eitraðar byssukúlur en þær voru ekki vinsælar - sennilega útaf ofangreindu.  Sumum fannst þær líka ómekklegar enda eru þær víst bannaðar.

 

Púff!
Púðrið sem var notað í fyrstu byssurnar var óbreytt uppskrift frá Kínverjum, samsett úr kolum, saltpétri og brennisteini.  Í stórum orrustum varð ólíft á vígvöllunum vegna púðurreyks því menn sáu hvorki vini né óvini í reykjarmekkinum.

 

 

 

 

 

 

 

Napóleon bað verkfræðinga að leysa þetta vandamál og útkoman var reyklaust púður.

 

 

 

 

 

 

 

 

Nútíma byssuskot innihalda því ekki gamla púðrið heldur svokallað "Kordít" sem er skyldara dínamíti en gamla byssupúðrinu.

 

Hviss!
Hins vegar halda flugeldaframleiðendur áfram að nota kínverska byssupúðrið í flugelda. Þess vegna sjá íslendingar ekki handa sinna skil á gamlárskvöld frekar en hermenn Napóleons.

Ef við verðum öllu skotglaðari þurfum við að fara að sérpanta reyklaust púður í þá flugelda sem eru fluttir inn til landsins.

 

Neyðin kennir naktri konu að spinna

Fyrirtækið Tempohousing í Hollandi innréttar gáma sem íbúðir.  Kostirnir eru margir.  Það er hægt að framleiða innréttingarnar á færibandi, flytja gámana með venjulegum flutningabílum og stafla með krönum því flest farartæki eru hönnuð til að flytja þá.

Stúdentaíbúðir í Wenchehof í Hollandi hafa mælst mjög vel fyrir hjá námsmönnum þar.  Mér sýnist gámastaflinn síst vera ljótari en margar blokkirnar í Reykjavík og það er hægt að færa eina íbúð í einu eftir þörfum.

Ég læt myndirnar tala sínu máli.   Jóhanna?